بررسی شکل پذیری ورق های جوش دوخت شده به کمک لیزر در فرآیند شکل دهی تدریجی تک نقطه ای

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 696

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICME15_055

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

ورق های جوش دوخت شده از اتصال لب به لب ورق های پایه به روش های مخلف جوشکاری تولید می شوند. به دلیل مزایای زیادی که این نوع ورق ها تحت عنوان ورق های ترکیبی، جوش دوخت شده و یا TWBs دارند، کاربرد های فراوانی در بخش های مختلف صنعت پیدا کرده اند. در این پژوهش شکل پذیری ورق های جوش دوخت شده توسط لیزر از جنس های St12 و St14 به ضخامت های mm 1 و mm 1.5 در فرآیند شکل دهی تدریجی تک نقطه ای SPIF هرم ناقص، مورد بررسی قرار گرفته است. ابتدا بیشترین عمق قابل شکل دهی در SPIF یک هرم ناقص از ورق های پایه در زوایای دیوار ثابت برای مقادیر مختلف بدست آمد و زاویه دیوار بحرانی برای هر کدام از آنها تعیین گشت. سپس SPIF هرم ناقص با استفاده از ورق های TWBs در محدوده زاویه دیوار بحرانی انجام گردید. در این راستا ورق های TWBs با چیدمان و ترکیب های مختلف از ورق های پایه در نظر گرفته شد. هر ترکیب با دو راستای مختلف برای خط جوش نسبت به جهت نورد تهیه گردید. عمق پارگی ورق در حالت خط جوش 45 درجه نسبت به حالت راستای نورد بطور میانگین 14 درصدکمتر شد. نتایج نشان داد، عمق شکل دهی TWBs در محدوده زاویه دیوار حد بحرانی ورق های پایه به حدود 25 درصد ورق های پایه کاهش می یابد، بنابراین ورق های ترکیبی باید در زاویه دیوار حد بحرانی خودشان شکل دهی شوند

کلیدواژه ها:

شکل دهی تدریجی تک نقطه ای ، ورق های جوش دوخت شده ، شکل پذیری ، نمونه سازی سریع

نویسندگان

روح اله پناهی لیاولی

دانشجوی دکتری، مهندسی مکانیک، مرکز پژوهشی فرآیندهای نوین شکل دهی مواد، دانشگاه صنعتی بابل، بابل

محمد بخشی جویباری

استاد، مهندسی مکانیک، مرکز پژوهشی فرآیندهای نوین شکل دهی مواد، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل

حمید گرجی

دانشیار، مهندسی مکانیک، مرکز پژوهشی فرآیندهای نوین شکل دهی مواد، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل

محمد جواد میرنیا

استادیار، مهندسی مکانیک، مرکز پژوهشی فرآیندهای نوین شکل دهی مواد، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل، بابل