مقایسه اثر میانقاب بتنی و آجری در قاب های خمشی فولادی، تحت تحلیل دینامیکی افزاینده

بررسی عملکرد میانقابها در زلزله های گذشته نشان داده است که ضعف مصالح و اجرای نادرست میانقابها از دلایل مهم ایجاد خرابی در ساختمانها است. عوامل بسیار زیادی بر مقاومت میانقاب ها تاثیر دارند که عبارتند از خصوصیات مصالح قاب و میانقاب، ظرفیت خمشی قاب، وجود بازشو، وجود درز، اثر پانل های مجاور، همچنین می توان ازعوامل دیگر نظیر سختی نسبی قاب به میانقاب، عدم چسبندگی خوب بین قاب و میانقاب در اجرا، مقاومت چسبندگی بین آجر و ملات و نحوه اجرا اشاره کرد. در این مقاله قاب خمشی فولادی با دو میانقاب آجری و بتن مسلح را تحت تحلیل دینامیکی افزاینده در نرم افزار آباکوس مدل سازی کرده و در تحلیل عددی انجام گرفته در PGA های ۰/۲، ۰/۴، ۰/۶، ۰/۸ و ۱ در سه زلزله بم، رودبار-منجیل و طبس دریفتهای دو میانقاب آجری و بتنی مورد بررسی قرار گرفت. برای مدل در نظر گرفته شده نتایج نشان داد که حداکثر تغییر مکان های نسبی جهت میانقاب آجری و بتنی به ترتیب ۰/۰۶۱۳ و۰/۰۱۴۳ در زلزله بم، ۰/۰۳۳۳ و۰/۰۰۴۲ برای زلزله رودبار- منجیل و ۰/۰۶۴۰، ۰/۰۱۶۰ برای زلزله طبس بدست می آید. منحنی شکنندگی نیز برای حالات خرابی مختلف با استفاده از دستورالعمل HAZUS در پایان محاسبه و ترسیم گردید. با توجه به تغییر مکانهای نسبی صورت گرفته از میانقاب های تحت مطالعه نیاز توجه به این عناصر سازه ای که بخش مهمی از یک ساختمان را تشکیل می دهد جهت مهار آنها وجلوگیری از تخریب هنگام زلزله امری قابل توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

میانقاب ، قاب خمشی فولادی ، تحلیل دینامیکی افزاینده ، نرم افزار اباکوس ، تحلیل عددی