بررسی مدیریت محیط زیست شهری با استفاده از تاب آوری خدمات اکوسیستم شهری (مطالعه موردی شهر اصفهان)

طرح های توسعه شهری پتانسیل اثرات محیطی متفاوتی را دارا می باشند، که بهینه سازی روش های پیش بینی و تجزیه و تحلیل این اثرات منجر به کاربردی نمودن روش های تقلیل اثرات سوء و برنامه مدیریت زیست محیطی طرح های توسعه شهری می گردد. در این پژوهش به شناسایی شاخص های خدمات اکوسیستمی با توجه به وضعیت های اکوسیستمی نسبت به وضعیت اکولوژیکی شهر اصفهان پرداختیم. نتایج این تحقیق نشان می دهد با تکیه بر مدیریت محیط زیست شهری تحت اثر جهت تجزیه و تحلیل و پهنه بندی اثرات طرح های اکوسیستم شهری قابل استناد می باشد. بطوریکه نتایج نشان داد پایداری شهری با تمرکز بر وضعیت فعلی اکوسیستم شهری می تواند به مدیران برای اتخاذ تصمیمات جهت حفظ و ارتقاء و کیفیت خدمات اکوسیستمی و در نتیجه بهبود وضعیت محیط زیست شهر کمک می کند، همچنین ارتقای کیفی محیط، هویت، انعطاف پذیری، فضاهای آموزش دهنده و تعاملات اجتماعی در طراحی محلات، سبب ارتقای تاب آوری اجتماعی می گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، اکوسیستم شهری ، شهر اصفهان ، ارتقاء کیفیت