بررسی نرم افزاری شکنندگی پل بتنی بهسازی شده با الیاف FRP

از میان روش های مقاوم سازی پل های موجود، مقاوم سازی با الیاف پلیمری نسبت به روش های سنتی تداخل کمتری در کاربری پل در حین انجام عملیات بهسازی ایجاد می نماید. استفاده از صفحات فولادی در مقاوم سازی تیرها و عرشه ی پل، مشکلاتی از جمله افزایش وزن سازه، دسترسی دشوار و زمان بالای اجرا را ایجاد می نماید. این مقاله یکی از پایه های پل بتنی مدلسازی شده (با کمک نرم افزار اپنسیس) را با الیاف FRP مقاوم سازی نموده و با بهره گیری از منحنی های شکنندگی (Fragility curves)، به بیان میزان تاثیر این الیاف درعملکرد پل تحت تاثیر 100 زلزله پرداخته است. این منحنی ها بیانگر احتمال یک آسیب مشخص تحت یک شدت زمین لرزه خاص می باشند. پس از پایان مدلسازی و تحلیل نتایج بدست آمده و همچنین با مقایسه ی منحنی های شکنندگی برای حالات موجود و تقویت شده ی ستون مورد نظر، برای سطح آسیب (DC-1) احتمال بروز آسیب تا 9 درصد کاهش یافت. برای سطح آسیب (DC-2) افزایش مقاومت ستون منجر شد تا احتمال بروز خرابی و نیاز به درزگیری و یا ایجاد وصله تا 17 درصد کاهش پیدا کند. برای سطح آسیب (DC-3) احتمال تخریب ستون تقویت شده با الیاف FRP تا 24 درصد کاهش یافت. برای مهم ترین سطح آسیب مورد بررسی یعنی DC-4 احتمال تخریب کامل ستون تا 40 درصد کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

پل بتنی ، الیاف پلیمری ، مقاوم سازی ، منحنی شکنندگی ، اپنسیس ، ستون