بررسی بیان ژن گرلین در هیپوتالاموس موش های صحرایی مدل دیابتی با تزریق تیموکینون

دیابت اختلال متابولیکی است که منجر به اختلال در متابولیسم گلوکز شده و با مهار فعالیت تولیدمثلی مرتبط است. گرلین نوروپپتید مهمی است که فعالیت محور تولیدمثلی را به طور عمده از طریق کاهش آزادسازی هورمون آزادکننده گنادوتروپین-ها(GnRH) و هورمون لوتیینه(LH) مهار می کند. تیموکینون موثرترین ترکیب گیاه دارویی سیاه دانه می باشد که باعث افزایش ترشح هورمون های جنسی می گردد. جهت بررسی مکانیسم های مولکولی دخیل در مسیر تاثیر سیاه دانه بر فعالیت محور تولیدمثلی، در تحقیق حاضر بیان ژن گرلین در هیپوتالاموس موش های صحرایی نر با محرومیت غذایی و دیابتی دریافت کننده تیموکینون بررسی شد. بیست موش صحرایی نر سالم یا مدل دیابتی القایی با آلوکسان تزریق داخل صفاقی سالین یا mg/kg10 تیموکینون را به مدت 15 روز دریافت کردند. یک روز بعد از آخرین تزریق، با 12 ساعت محرومیت غذایی، نمونه های هیپوتالاموسی جداسازی و فریز شدند. همچنین نمونه های هیپوتالاموسی 5 موش صحرایی با دسترسی آزاد به غذا به دنبال تزریق 15 روز سالین جداسازی شدند. میانگین بیان نسبی ژن گرلین با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ریل تایم( RT- PCR ) تعیین شد. محرومیت غذایی و القای دیابت سبب افزایش معنی دار میانگین بیان نسبی ژن گرلین در مقایسه با گروه کنترل گردید. تیموکینون سبب کاهش معنی دار میانگین بیان نسبی ژن گرلین در هیپوتالاموس موش های صحرایی سالم یا دیابتی در مقایسه با گروه محرومیت غذایی یا گروه دیابتی گردید. احتمال دارد که تیموکینون تا حدودی از طریق کاهش فعالیت مسیر پیام رسانی گرلین در تنظیم ترشح هورمون های جنسی نقش ایفا کند.

کلیدواژه ها:

تیموکینون ، محرومیت غذایی ، دیابت ، گرلین