انتساب تادیه به یکی از چند دین در حقوق مدنی ایران، فرانسه و فقه امامیه

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 580

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ILRJ-14-1_001

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

چکیده مقاله:

ایفاء، یکی از اسباب سقوط تعهد است. در مبحث ایفاء این سوال مطرح می شود کهاگر شخصی به دیگری دیون متعددی داشته باشد و مالی را که در مقام ایفاء تعهدبه بستانکار می دهد، به اندازه ای نیست که باعث برایت ذمه او نسبت به همه دیون اوشود، موضوع پرداختی برای سقوط کدام دین منظور می شود ماده 282 قانون مدنیبه اجمال به این سوال پاسخ داده است و اختیار انتساب پرداخت را به مدیون دادهاست. اما این ماده به این سوال پاسخ نمی دهد، اگر مدیون به هنگام ایفاء از اختیارانتساب استفاده نکند، موضوع پرداختی، بابت کدام دین منظور می شود اجمال مادهمزبور باعث اختلاف نظر حقوق دانان شده است. منشا ماده 282 قانون مدنی ایران،ماده 1253 قانون مدنی فرانسه است. البته در قانون مدنی فرانسه قانون گذار طی مادهمزبور و چند ماده دیگر به تفصیل حکم قضیه را روشن کرده است. لذا در ایننوشتار به تحلیل دیدگاه های حقوق دانان داخلی و تطبیق آن با حقوق مدنی فرانسهپرداخته ایم.

نویسندگان

علی عباس حیاتی

استادیار دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه رازی