مطالعه عددی و آزمایشگاهی میراگرهای تسلیمی و ایجاد حرکت الاکلنگی در سازه فولادی

طراحی براساس اصل شکل پذیری آیین نامه ها باعث خواهد شد که ساختمان ها در هنگام زلزله های متوسط و قوی، دچار تغییر شکل های زیاد گردند. لذا در کلان شهرهای واقع در حوزه نزدیک گسل های لرزه خیز، وقوع زلزله شدید، منجر به آوارگی بهره برداران، مشکل و زمان بر بودن تخریب ساختمان های آسیب دیده شکل پذیر، مشکل دفع مخروبه ها با حجم خیلی زیاد و لزوم صرف هزینه و زمان بسیار زیاد برای بازسازی می شود. راه حل های کنترل و جداسازی پایه می توانند تا حد زیادی به حذف آسیب منجر شود ولی هر دو تکنولوژی برای کشورهای در حال توسعه گران و دست نیافتنی است. برای رسیدن به هدف تعمیر پذیر بودن پس از زلزله شدید ایده های مختلفی می توان دنبال نمود. یکی از این ایده ها در سال های اخیر استفاده از ایده هدایت آسیب می باشد. هدایت آسیب به این معنا است که رفتار ساختمان را به حالتی ببریم که تغییر شکل های خمیری به بخش هایی از سازه متمرکز شوند و در آن محل ها از جاذب های انرژی مناسب استفاده نمود که قابلیت تعویض داشته باشند. یکی از این رویکردها برای رسیدن به این هدف استفاده از حرکت See-Saw motion (حرکت الاکلنگی) است. برای بررسی عملکرد چنین سیستمی از ساختمان هایی با پلان 20 متر در 20 متر و ارتفاع طبقات 3 متر و تعداد طبقات 5 و 8 و 11 در نظر گرفته شد. در این پروژه ساز بر اساس تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی غیرخطی تحلیل شده و از هفت شتابنگاشت با سه مولفه واقعی آنها استفاده شده است. هف مقایسه عملکرد لرزه ای سیستم های مختلف پیشنهادی می باشد. نتایج نشان می دهد استفاده از این سیستم سبب کاهش چشمگیر مفاصل خمیری ایجاد شده در سازه، کاهش تغییر مکان نسبی سازه و کاه شنیروی محوری در ستون ها می شود.

کلیدواژه ها:

هدایت آسیب ، مدل اجزا محدود ، تحلیل دینامیکی غیر خطی ، حرکت الاکلنگی