استخراج توزیع احتمالاتی ضریب اطمینان پایداری با استفاده از روش های LHS و GLUE (مطالعه ی موردی: سد پارسیان)

تحلیل پایداری، یکی از مباحث مهم در طراحی شد خکی محسوب می شود و همواره با عدم قطعیت مواجه است. تیوری احتمال و تحلیل های اعتمادپذیری، چارچوبی منطقی برای کمی سازی عدم قطعیت ها و تصمیم گیری در شرایط عدم قطعیت را فراهم می کنند. در پژوهش حاضر، با استفاده از روش های LHS و GLUE، ضریب اطمینان پایداری سد سنگریزه ایپارسیان با در نظر گرفتن عدم قطعیت متغیرهای تصادفی موثر در آن برآورده شده است. تحلیل پایداری شیروانی برای بدنه ی سد که از طریق مدل GEO-SLOPE انجام شده اند، بیان گر عدم تاثیر عدم قطعیت پارامترهای مکانیکی بخش زهکش، فیلتر و زهکش افقی در ضریب اطمینان پایداری است. طبق نتایج پژوهش حاضر، در محدوده ی ناحیه ی ناپایداری، ضرایب اطمینان کمتر از 1/1 است، به ازاء کلیه ی ضرایب اطمینان، مقدار احتمال وقوع ناپایداری در روش LHS بیشتر از روش GLUE است. به عبارت دیگر، روش LHS در ارایه ی ریسک شکست سد پارسیان محافظه کارانه تر است. همچنین شاخص اعتمادپذیری ضریب اطمینان با روش های LHS و GLUE به ترتیب برابر با 0/93 و 1/36 برآورد شده است. از این رو اعتمادپذیری ضریب اطمینان پایداری به دست آمده از روش GLUE نسبت به روش LHS بیشتر است. همچنین متوسط ضریب اطمینان در روش های LHS و GLUE تقریبا برابر 1/12 است که بسیار نزدیک به حد مجاز ضریب اطمینان پایداری سد پارسیان (1/15) است.

کلیدواژه ها:

ریسک ، پایداری ، عدم قطعیت ، سد پارسیان