کارایی نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی بر روی داده های لرزه ای سه بعدی در شناسایی ریز گسل های میدان گازی خانگیران در مقایسه با روش های همدوسی

در این مقاله از دو روش ناپیوستگی ساختاری محلی و رد نرمالیزه ماتریس کوواریانس برروی داده های لرزه ای سه بعدی میدان گازی خانگیران واقع در شمال شرقی ایران جهت شناسایی ریزگسل های آن استفاده شده‌است. این روش ها بر یک مکعب سه بعدی داده لرزه ای اعمال شده‌اند و یک مکعب سه‌بعدی ناپیوستگی بعنوان خروجی بدست آمده‌است. تشابه محلی ردلرزه ها در راستای خط چشمه، در راستای خط گیرنده و عمق بر مبنای روابطی بین ربع های مکعب تحلیل محاسبه می شود و ناپیوستگی لرزه ای بدست می آید. این روش ها نسبت به روش همدوسی سه ردلرزه ای همبستگی متقابل در مواجهه با نوفه توانمندترند. همچنین از نظر محاسباتی نسبت به همدوسی بر مبنای ساختار ویژه کم هزینه ترند چرا که در این روش ها نیازی به محاسبه ماتریس های کوواریانس بزرگ و مقادیر ویژه آن ها نیست.

کلیدواژه ها:

RR رخساره های ساختاری ، گسل ، همدوسی ، همبستگی متقابل ، شباهت ، ساختارویژه ، ناپیوستگی ساختاری محلی ، ماتریس کوواریانس