بررسی تطبیقی شعر مهتاب از نیما یوشیج و العوده لجیکور از بدر شاکر سیاب علمی - پژوهشی

ویژگی شاخص اشعار شاعران نوگرا و متجدد، توصیف اجتماع، سیاست و دردهای مردم است و مایه اصلی اشعار آنان را رنج شاعر تشکیل می دهد. نیما یوشیج پدر شعر نو در ادبیات فارسی و بدر شاکر سیاب پیشگام شعر نو در ادبیات عرب _ دو شاعر نوگرا هستند که در دامان طبیعت بزرگ شده اند و همواره در اندیشه رستگاری و آزادی جامعه خویش، بیزار از سیاهی و جهل و استبداد، آرام و قرار را در وجود خویش نمی یابند. مصداق بارز این روح بیدار شاعر، در دو شعر مهتاب از نیما یوشیج و العوده لجیکور از بدر شاکر سیاب نمود پیدا می کند؛ به همین منظور مقاله حاضر کوشیده است، ضمن ارایه وجوه مشترک سیاسی و اجتماعی در زندگی این دو شاعر و افکار و ایده های مشابه آن دو، به بررسی دو شعر مهتاب و العوده لجیکور بپردازد. از آنجا که بستر هر دو شعر ماجرای رنج بردن بردبارانه دو شاعر در آرزوی آگاهی و رهایی مردم از جهل و نادانی است، میتوان به مضامین مشترکی میان این دو اثر دست یافت. درد اجتماع و مردم، دغدغه آزادی۔ خواهی و بیدارسازی و سودای نهی از خواب غفلت در بندبند هر دو اثر نمود پیدا می کند به گونه ای که بافت کلی شعر مهتاب از نظر زمان، فضا، تک گویی ها و حوادث حاکم بر آن، همان عناصر و حوادث کلی توصیف شده العوده لجیکور را برای خواننده تداعی میکند.

کلیدواژه ها:

نیما یوشیج ، بدر شاکر سیاب ، مهتاب ، العوده لجیکور ، شعر معاصر عرب ، شعر نو فارسی