مقایسه روش‌‌های مختلف تخمین پارامتر‌های مدل آنگستروم برای برآورد تابش روزانه خورشید بر رویه‌های افقی

مدل آنگستروم به صورت رابطه خطی بین نسبت تابش دریافتی در سطح زمین و نسبت ساعات آفتابی بیان شده است. به طور معمول، برای برآورد پارامتر‌های مدل از روش کمترین مربعات خطی (LS) استفاده می‌شود. روش LS از نظر آماری دارای محدودیت‌هایی از قبیل خطی بودن رابطه متغیرها، نرمال بودن توزیع‌ مانده‌ها، هم‌واریانسی داده‌ها و استقلال زمانی متغیرها است. در مقابل، روش‌هایی وجود دارند که یک یا چند مورد از محدودیت‌های مذکور را ندارند. این روش‌ها عبارتند از: روش جایگذاری متوالی (SS)، روش نامحدود (UM)، روش تحلیل مولفه های اصلی (PCA) و روش کلاستر خطی (LCM). در این مطالعه، دقت تکنیک‌های مختلف تخمین پارامترهای مدل آنگستروم از نظر برآورد شدت تابش روزانه خورشید مورد مقایسه قرار گرفته است. برای این کار، آمار تابش کلی خورشید و تعداد ساعات آفتابی (در مقیاس روزانه) چند ایستگاه سینوپتیک واقع در نواحی خشک و نیمه خشک ایران شامل: کرمانشاه، اهواز و اصفهان طی دو سال متوالی 2000 و 2001 مورد استفاده قرار گرفت. واسنجی روش‌ها بر مبنای آمار روزانه سال 2000 و صحت‌سنجی آنها با استفاده از داده‌های روزانه سال 2001 به انجام رسید. ارزیابی دقت روش‌‌‌ها با استفاده از شاخص‌های خطا در ایستگاههای منتخب نشان داد که روش نامحدود (UM) نسبت به سایر روشها نتایج مناسبتری عاید می‌سازد

کلیدواژه ها:

تابش روزانه خورشید ، مدل‌ آنگستروم ، روش‌های تخمین پارامتر ، نواحی خشک