بررسی رابطه بین توانمندی روانشناختی و کیفیت زندگی کاری کارکنان اقماری

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری، خودکار آمدی در کارکنان اقماری و غیر اقماری شرکتملی نفت ایران صورت گرفته است. جامعه آماری در پژوهش حاضر کلیه کارکنان شرکت ملی نفت ایران می باشد که بر اساس اخرین آمار و اطلاعات موجود 45000 نفر می باشند که بر اساس روش نمونه گیری با فرمول کوکران، نمونه ای به حجم 357 نفر(281 کارمند غیر اقماری و 76 کارمند اقماری) انتخاب شدند . از دو پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون، توانمندی روانشناختی بندورا واز آزمون های مقایسه میانگین و آزمون T مستقل استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که بین کارکنان اقماری و غیر اقماری از نظر متغیر میزان توانمندی روانشناختی و ابعاد آن (تجارب جانشینی, تجربه های موفق, ترغیب های کلامی وحالت عادیو فیزیولوژیک) تفاوت معنیداری وجود دارد و کارکنان اقماری از میزان بیشتری نسبت به کارکنان غیر اقماری برخوردار هستند. همچنین رابطه مستقیمی بین کیفیت زندگی کاری و توانمندی روانشناختی دربین کارکنان و تفاوت معنی داری بین میزان اینرابطه در بین کارکنان اقماری و غیر اقماری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی کاری ، توانمندی روانشاختی ، اقماری و غیراقماری