آسیب هاو چالش های نظام آموزشی ایران از دیدگاه معلمان

در این پژوهش ابتدا به آسیب های نظام آموزشی ایران و سپس به بررسی نظرات معلمان پیرامون این چالشها و در پایان به پیشنهادات وراه کارهایی در این حوزه پرداخته شده است. روش پژوهش، روش توصیفیاز نوع ترکیبی کتابخانه ای- پیمایشی است که در روش پیمایشی از نوع دلفی استفاده شده است. جامعهمورد پژوهش از سویی کلیه اسناد و منابع کتابخانه ای است که از سال 90 تا 97 انتشار یافته است و ازسوی دیگر کلیه معلمان دوره ابتدایی و متوسطه است که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تدریسهستند و روش نمونه گیری غیراحتمالی از نوع متوالی یا متواتر است. در این نوع انتخاب نمونه پژوهشگرابتدا از منابع کتابخانه ای استفاده می کند و سپس برای رسیدن به یک توافق منطقی، علمی و واقعی ازصاحبنظران در آن حوزه استفاده می کند. تعداد نمونه برای منابع کتابخانه ای از 25 منبع ترکیبی کتاب،طرح پژوهشی و مقاله استفاده شده است و برای نمونه ی دیگر از 35 نفر از معلمان دوره ابتدایی و متوسطهکه در پاسخ به سوال پژوهش مشارکت داشته اند و برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختارعمیق استفاده شده است. نتیجه پژوهش حاضر با توجه به مطالعه ی کتاب ها و مقالات مختلف راجع بهآموزش و پرورش و مصاحبه با صاحب نظران نظام آموزشی و با تعمق و اندیشه راجع به آن ها، حاکی ازاین مطلب است، که مسوولا ن نظام آموزشی باید تمام همت خود را برای برنامه ریزی های کوتاهمدت و بلند مدت ، برای توسعه ی دانش حرفه ای معلمان و بهبود کیفیت زندگی اعم از اقتصادی واجتماعی معلمان در آموزش و پرورش و جهانی شدن مصروف نمایند. در این پژوهش ارتقا سطح اجتماعی معلمان که از مولفه های کیفیت زندگی معلمان است، نقش بسزایی را در رفع آسیب ها و چالش های نظام آموزشی ایران خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

نظام آموزشی ایران ، آسیب ها و فرصت ها ، کیفیت زندگی معلمان