سنجش میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزان دبیرستانی در درس ریاضی

تجربیات نشان می دهند که اغلب دانش آموزان روش تدریس عمیق، چند جانبه، همراه با بحث وگفتگو و استفاده از مفاهیم موجود در ذهن را ترجیح می دهند و مایلند معیارهایی برای ارزیابی معقول بودن پاسخهای خود داشته باشند، حال آنکه روش آموزگاران در بسیاری از موارد از حیث نحوه و جهت گیری تدریس و نمره دادن و امتحان و شیوه ی تفهیم مطالب با این نیاز ها هماهنگ نیست و بیشتر متوجه یادگیری حافظه ای و تکرار مداوم تجربیات مشابه است.تاکید بیش از حد بر کتاب و درسنامه ها نیز روشی است که باید آموزگاران را به اجتناب از آن تشویق کرد وبر عکس، نباید وی را در بکارگیری روشها وسبک خاص خود محدود ساخت. یادگیری مشارکتی را می توان به عنوان وسیله ای برای تقویت مهارت های فکری و ارتقاء سطح یادگیری در بین روش های مختلف آموزش و یادگیری و جایگزینی برای گروه بندی دانش آموزان بر اساس توانایی هایشان و وسیله ای برای بهبود روابط دانش آموزان نژادهای مختلف و آماده کردن آنها برای ایفاء نقش در فعالیت گروهی نام برد.در این راستا برای سنجش میزان یادگیری مشارکتی دانش آموزان از جدول نمره دهی کالم (1994) و جدول ارزیابی تیمی استفاده گردید. با توجه به نتایج تحلیلی صورت گرفته می توان به موثر بودن این ارزیابی در کلاس درس ریاضی دست یافت.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، ارزیابی ، گروه بندی ، تدریس