سنجش مطلوبیت شاخص های شهر دوستدار کودک از منظر کودکان نمونه موردی محله حکیمیه در منطقه 4 تهران

هدف از رهیافت شهر دوست دار کودک ضمانت حقوق کودکان در زمینه های مختلف شهری می باشد. امروزه بیش از یک سوم جمعیت جهان زیر هجده سال سن دارند و این گروه بخش مهمی از جمعیت شهری را تشکیل می دهند. این در حالی است که این گروه اجتماعی در برنامه ریزی های شهری از سوی تصمیم گیران و مدیران شهری نادیده گرفته می شوند. ایجاد محیطی که مورد رضایت کودکان باشد و برای آنان دارای مطلوبیت باشد، امروزه در محیط های شهری مورد توجه برنامه ریزان شهری قرار گرفته و از این رو ضرورت دارد تا با بررسی ادبیات مربوطه، شاخص های مهم شهر دوستدار کودک مورد ارزیابی قرار گیرد تا نحوه تاثیرات و وضعیت آنان مشخص گردد. بنابراین این مقاله در پی آن است که مهمترین شاخص های شهر دوست دار کودک را مورد توجه و بررسی قرار دهد. در این زمینه از تحلیل های آماری رگرسیون، همبستگی پیرسن، تحلیل مسیر و آزمون T یک طرفه استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد، ایمنی و امنیت از بیشترین اهمیت از منظر کودکان برخوردار هستند ولی بیشترین تاثیر علی مربوط به بعد استقلال و تحرک می باشد. تاثیرات غیر مستقیم هر یک از ابعاد بر روی مطلوبیت شهر دوستدار کودک مورد سنجش قرار گرفته و نکته مهم در این زمینه تاثیر منفی غیر مستقیم بعد ایمنی و امنیت می باشد.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، امنیت ، دسترسی ، تحرک و استقلال