همگونی کامل واژه ها و ارزش آن در قصاید ناصر خسرو

همگونی کامل یا تکرار واژه ها یکی از ویژگیهای غالب در شعر و نثر دورهی خراسانی است و گرچه منتقدان بلاغی کهن آن را از عیوب سخن دانسته اند، در شعر برخی از شاعران این دوره از جمله ناصر خسرو پربسامد و در عین حال هدفمند به نظر میرسد. استفاده از همگونی کامل واژه ها به طور گسترده و در بخش قابل توجهی از یک قصیده، ظاهرا در حوزه ی خلاقیت-های شاعرانه قرار ندارد و براساس دیدگاه پیشینیان از بلاغت سخن میکاهد اما بررسی اهداف و کارکردهای واژه های کاملا همگون در شعر ناصرخسرو نشان از ارزش این کاربرد در بافت و ساختار سخن دارد. در این پژوهش، ضمن بیان ویژگیهای زبانی، فکری و سبکی تاثیرگذار در کاربرد واژه های کاملا همگون تلاش شده است ارزشهای آن در شعر ناصرخسرو بررسی و نشان داده شود

کلیدواژه ها:

ناصرخسرو ، قصاید ، همگونی کامل واژه ها ، ارزش زبانی و ادبی.