بررسی و مقایسه زاویه دید در دو رمان همسایه ها و جای خالی سلوچ بر اساس نظریه ژرار ژنت

عنصر روایت در تمام حوزه های فعالیت بشری دارای کاربرد است. از ادبیات گرفته تا فلسفه و تاریخ و دین و .... در همین راستا برای شناخت بهتر و درستتر روایت، صاحبنظران به سراغ علم روایت شناسی رفتند تا بتوانند نیاز فرهنگی بشر راپاسخگو باشند. در حوزه ی ادبیات و داستان، نظریه پردازان زیادی ابراز عقیده کرده و نظریه های گوناگونی را ارایه کردند؛ از جمله تودوروف، پراپ، گرماس و .... یکی از نظریه پردازان که توانست تقسیم بندی جدیدی را در این زمینه ارایه کند ژرارژنت فرانسوی است. ژنت زاویه ی دید و زمان را به عنوان دو مقوله ی مهم در روایت مطرح میکند. ما در این جستار برآنیم تا تنها عنصر زاویه دید را بیان کنیم. وی در بحث زاویی دید، کانونسازی را مطرح میکند تا به این نکته دست یابد که چه کسی روایت میکند و داستان از زاویهی دید چه کسی بیان میشود رمان همسایه ها و جای خالی سلوچ، دو مورد از رمان های قوی و برتر معاصر ایرانی هستند. به همین جهت، دو رمان نامبرده از جهت زاویه ی دید از دیدگاه ژنت مورد بررسی قرار میگیرند تا نشان داده شود زبان سخته و استوار و روایت جذاب آنها که سبب ایجاد کشش در خواننده میشود علاوه بر قصه ی خوب، توانایی و مهارت در به کارگیری عناصر روایت است که توانست آثار ماندگاری را رقم بزند.

کلیدواژه ها:

روایت ، زاویه ی دید ، ژرارژنت ، همسایه ها ، جای خالی سلوچ