تحلیل موانع توسعه گردشگری ورزشی درسواحل آبی دریای مازندران

هدف اصلی از پژوهش حاضر تحلیل موانع توسعه گردشگری ورزشی در سواحل دریای مازندران بود. این پژوهش از نظرروش توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی بود. با بررسی پیشینه پژوهش، اطلاعات لازم جمع آوریشد و بر اساس آن پرسشنامه ای ساخته شد و روایی ان توسط جمعی از صاحب نظران دانشگاهی مورد تایید قرار گرفت وپایایی درونی نیز از روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل عامل اکتشافی و ازمحاسبه ارزش ویژه و بار عاملی در جهت اولویت بندی عوامل استفاده شد. یافته های آزمون شش عامل را مانع توسعهگردشگری ورزشی تشخیص داد که به ترتیب اولویت و اهمیت عامل اول، ضعف بازاریابی و تبلیغات، عامل دوم، عوامل برنامه-ریزی و مدیریتی، عامل سوم، ضعف اموزشی و عامل چهارم، عوامل زیر بنایی و خدماتی عامل پنجم، موانع اقتصادی و عاملششم، موانع سیاسی نام گرفتند. این عوامل در مجموع توانستند 308 / 75 درصد از واریانس کل را تبیین نمایند. به مدیران وبرنامه ریزان در حوزه گردشگری در سواحل آبی مازندران پیشنهاد می شود با در نظر گرفتن اولویت بندی صورت گرفته درعوامل شناسایی شده این پژوهش، موجبات توسعه گردشگری ورزشی در سواحل را فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

سواحل آبی ، دریای مازندران ، ضعف مدیریتی ، گردشگری ورزشی