تحلیل شبکه شهری استان هرمزگان و متعادل سازی توزیع فضایی جمعیت در کانونهای شهری برای سال 1395

رشد انفجاری جمعیت شهرنشین کشور عدم توجه به شبکه شهری و نحوه پراکنش مراکز و کانونهای شهری در پهنه سرزمین از یک سو و رشد شتابان شهرنشینی از سوی دیگر به گسیختگی و عدم انسجام در ساختار فضایی کشور منجر شده است مهاجرتهای شدید روستا - شهر، روند رو به شهرنشینی، تحولات اقتصادی - اجتماعی و سیاسی در دهه های اخیر در استان هرمزگان از مهمترین عوامل ایجاد الگوی نامتوازن شبکه شهری درا ین استان است روش به کار گرفته دراین تحقیق از نوع کمی - تحلیلی است نتایج حاصله بیانگر این است : براساس قاعده رتبه - اندازه، شبکه شهری هرمزگان در سالهای (13ه85-1365) دچار عدم تعادل بوده است قرار گرفتن شهر بندرعباس در سه دوره آماری به عنوان شهر بندر دراین شبکه بر عدم تعادل دراین استان افزوده است فاصله میان شهر بندرعباس با شهرهای پایین دست آن یعنی میناب، بندرلنگه، رودان و دیگر شهرهای استان زیاد بوده و شهرهای کوچکتر و کم جمعیت تر از بندرعباس نتوانسته اند جمعیت مطلوب خود را کسب کنند شهر بندرعباس در هر سه دوره آماری جایگاه خود را به عنوان شهر برتر در شبکه شهری بندرعباس حفظ کرده است و شهر میناب با فاصله زیاد نسبت به بندرعباس در هر سه دوره آماری جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

شبکه شهری ، رتبه - اندازه ، ضریب آنتروپی ، نخست شهری ، مدل تعدیل شده مرتبه - اندازه ، هرمزگان