ارزیابی نحوه استقرار ایستگاه های پایش آلودگی هوا با استفاده از AHP و TOPSIS

با گسترش فیزیکی و انواع فعالیت در شهرها، زمینه بروز آسیب های شهری فراهم شد، به طوری که عملکرد این نیروها موجب بروزآلودگی های زیست محیطی و به خصوص آلودگی هوا شده است. هدف از انجام مقاله حاضر، ارزیابی نحوه استقرار ایستگاه های پایش آلودگی هوا در سطح شهری زنجان با استفاده از مدل تلفیقی AHP و تاپسیس میباشد. روش تحقیق، به صورت توصیفی- تحلیلی بوده و نوع تحقیق، کاربردی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که عدم توازن بسیاری در توزیع ایستگاه های پایش آلودگی هوا در شهر زنجان وجود داشته به طوری که در سمت جنوب شرقی صرفا یک ایستگاه وجود داشته و سایر نواحی فاقد این گونه از تاسیسات می باشد. در این مقاله برای پوشنش سطح شهر 6 ایستگاه در نظر گرفته شده است که ایستگاه شماره 4 در شمال غرب شهر زنجان مستقر است بیشترین میزان امتیاز (0/760) را کسب نموده و ایستگاه شماره 3 در شمال شهر با کسب 0.26203 امتیاز در رده آخر رتبه بندی ایستگاه ها قرار گرفته است. بنابراین امتیاز کل حداقل برخورداری (0.262)، نسبت به بیشترین میزان برخورداری (0.760)، در سطح بالایی قرار دارد که نشان از برتری و غالب بودن نیاز به استقرار ایستگاه های شماره 4 و 6 می باشد. نتایج حاصل از پژوه مشخص ساخت که بسیاری از مناطق شهر زنجان فاقد ایستگاه پنایش شهری است.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، ایستگاه های پایش ، مدل تاپسیس ، شهر زنجان