کاربرد مهندسی ارزش در پیاده سازی رویکرد مدیریت جامع حوزه آبخیز

منابع طبیعی تجدیدشونده زیرساخت توسعه هر کشوری تلقی میشود و مادامیکه بهرهبرداری از این منابع بهصورت اصولی، علمی و پایدارصورت نگیرد، پایههای توسعه شامل مجموعه نهادههای تولید بهویژه منابع آب و خاک در بستر زمان پایدار نخواهد ماند و فرآیند مذکوربحرانهای اقتصادی – اجتماعی را به دنبال خواهند داشت. با توجه وجود چالشهایی از قبیل سیل، فرسایش، رسوب، فرونشت زمین، افتسفرههای آب زیرزمینی، آلودگی هوا، گردوخاک پیشروی مدیریت منابع طبیعی کشور، یکی از رویکردهای مفید برای حل چالشهایموجود استفاده ازرویکرد مدیریت جامع حوزه آبخیز است، که مورد توافق اکثریت جامعه علمی و اجرایی کشور نیز میباشد. اما مسیلهایکه مدیران حوزه آبخیز را با مشکل مواجه کرده است پیچیده و هزینهبر بودن شناخت روابطی است که بین اجزای عوامل طبیعی و انسانیوجود دارد. یکی از روشهایی که توانسته ضمن کاهش و یا ثابت نگه داشتن هزینههای طرحها موجب افزایش کیفیت پروژهها شود،استفاده از روش مهندسی ارزش است. با توجه به وجود چالشهای پیشروی منابع طبیعی و محدودیتهای مالی برای انجام اقدامات لازماستفاده از روش مهندسی ارزش در عملیاتی شدن رویکرد مدیریت جامع حوزه آبخیز یک ضرورت میباشد. برای انجام این مهم انجاماقداماتی از قبیل ، درک و حمایت مدیران ارشد، فرهنگسازی گسترده برای استفاده از آن، تنظیم قوانین و نظامنامههای مناسب،آموزشهای گسترده و انجام همزمان مطالعات با رویکرد مذکور برای درک دستاوردهای حاصل از آن لازم میباشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت جامع حوزه آبخیز ، مهندسی ارزش ، منابع طبیعی