بررسی رابطه رهبری تحول آفرین و تعامل گرا با تعهد سازمانی کارکنان

هدف کلی این پژوهش، بررسی رابطه رهبری تحول آفرین و تعامل گرا با تعهد سازمانی یکی از سازمان های آموزشیایران می باشد . برای این منظور از بس (1985) و مقیاس تعهد سازمانی مایودی، استیرز و پورتر (1974) استفادهشد. حجم (MLQ) پرسشنامه رهبری چند عاملی نمونه آماری مورد مطالعه را 267 نفر از کارکنان آموزش و پرورش استان تهران تشکیل دادند. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از روشهای آماری ضریبهمبستگی پیرسون، تحلیل واریانس دو طرفه، آزمون تی برای گروه های مستقل و نیز رگرسیون چند متغیره، مشخصشد که بین میزان تحول آفرینی مدیران با تعهد سازمانی کارکنان، رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. اما بین میزانتعامل گرایی مدیران با تعهد سازمانی کارکنان، رابطه معنا دار وجود ندارد و تعامل تحول آفرینی و تعامل گرایی مدیراننیز بر تعهد سازمانی کارکنان، تاثیر معنادار وجود ندارد. همچنین، بین میزان تحول آفرینی مدیران زن و مرد تفاوتمعنا دار مشاهده شد )مدیران زن، تحول آفرینی بیشتری را از خود نشان می دهند). اما بین میزان تعامل گراییمدیران زن و مرد تفاوت معنا دار مشاهده نشد. علاوه براین، تحلیل رگرسیون نشان داد که رهبری فرمند (یکی از ابعادرهبری تحول آفرین) بیشترین تاثیر را بر تعهد سازمانی کارکنان دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، رهبری تعامل گرا ، تعهد سازمانی ، آموزش و پرورش استان تهران