شناسایی مدل های موجود برای طراحی محیط یادگیری بر اساس رویکرد یادگیری معکوس

بر اساس پارادایم جدید ارتباط گرایی و پیشرفت فناوری ها و چندرسانه ای های ارتباطی و اطلاعاتی نوین، منابع غنی آموزشی در سطح گسترده و با سهولت بیشتر در هر زمان و مکانی که فراگیران اراده کنند در اختیار ایشان قرار می گیرد. در این میان، اصطلاح یادگیری معکوس نیز که به عنوان یکی از رویکردهای نوین یادگیری تلفیقی می باشد به سرعت در حال محبوب شدن است. به مدد فناوری های ذکر شده، از طریق این رویکرد، اطلاعات جدید در فضای فردی و در خارج از کلاس درس به فراگیران ارایه می شود و کاربرد، ارزشیابی و ترکیب مجدد دانش در فضای گروهی و در کلاس درس صورت می گیرد. یادگیری معکوس یک رویکرد پداگوژیکی است که در آن دانشجویان قبل از کلاس، محتوای معکوس شده را تماشا می کنند و فعالیت های پیش از کلاس مانند پاسخ گویی به سوال ها و آزمونک ها را انجام می دهند. ایشان در حین کلاس درگیر فعالیت های فردی یا کلاسی می شوند و در صورت نیاز، بعد از کلاس فعالیت های اضافی را به عنوان تکلیف انجام می دهند. برای طراحی محیط‎های یادگیری بر اساس این رویکرد، الگوهای مختلفی ارایه شده است. پژوهشگر، مروری نظام مند بر منابعی که به صورت هدفمند در حوزه یادگیری معکوس انتخاب شده اند داشته است و این الگوها را مورد بررسی قرار داده است. این منابع شامل مقاله های انگلیسی علمی نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی است که با بررسی جامع و هدفمند انتخاب شده اند. در نهایت، تعداد 13مدل برای طراحی محیط های یادگیری بر اساس رویکرد یادگیری معکوس شناسایی شده است که به بررسی جوانب، نقاط قوت و ضعف این مدل ها پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

یادگیری تلفیقی ، یادگیری معکوس ، طراحی یادگیری ، مدل طراحی