بررسی تاثیر پلی اتیلن ترفتالات و نانوسیلیس بر مدول برجهندگی مخلوط آسفالتی

توجه به اهمیت راه ها به عنوان زیربنای حمل ونقل و تبادلات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی جوامع،افزایش سطح کیفی روسازی راه و شناخت خرابیها و راهکارهای ترمیم آن از ضرورت بالایی برخورداراست. ازاینرو بسیاری از پژوهشگران و محققان با رویکرد افزایش خدمتدهی و طول عمر روسازی راه وکاهش هزینه های تعمیر و نگهداری به دنبال یافتن مصالح و نانو موادی هستند تا به این مهم دست یابند.لذا قیر را با درصدهای متفاوت مواد، ترکیب کرده و پس از ساخت نمونه های مخلوط آسفالتی ازآزمایش های کشش غیرمستقیم، خزش دینامیکی، مقاومت مارشال، شیارافتادگی، مدول برجهندگی و...بهره جسته اند. در این پژوهش با توجه به پیشرفت علم و تولید نانو مواد با خواص ویژه، از گروهاصلاح کننده های غیرپلیمری از نانوسیلیس و با توجه به اهمیت محیط زیست و استفاده از مواد ضایعاتی ازگروه اصلاح کننده های پلیمری از پلی اتیلن ترفتالات استفاده شده است. در مخلوط آسفالتی اصلاح شده،پلی اتیلن ترفتالات با درصد وزنی مخلوط 1 و نانوسیلیس با درصدهای وزنی قیر 4 و 6 مخلوط شده است.بر روی نمونه های مخلوط آسفالتی آزمایش های مدول برجهندگی طبق استاندارد ASTM D4123 انجامیافته و نتایج حاکی از افزایش مدول برجهندگی و در نتیجه افزایش مقاومت با افزودن یک درصد پلیاتیلن ترفتالات و 6 درصد نانوسیلیس به مخلوط آسفالتی می باشد.

کلیدواژه ها:

آزمایش مدول برجهندگی ، نانو سیلیس ، پلی اتیلن ترفتالات