معماری بایونیک و الگوهای طبیعی در طراحی ساختمان های بلند و تاثیر آن بر محیط زیست

بهره گیری انسان از نمونه های طبیعی و ارتباط نزدیک او با طبیعت، موضوع تازه ای نیست می توان گفت، آدمی در طول تاریخ همواره از طبیعت الهام گرفته و همیشه در پی کشف رمز و رازهای موجود در آن بوده است. منطق ساخت طبیعت باعث صرفه جویی در انرژی، قابلیت سازگار شدن و انعطاف پذیر بودن می شود. طبیعت بر اساس توسعه پایداری از سیستم های پیچیده بنا شده است. سیستم های پویا و قوانین رشد. بنابراین پیروی از طبیعت خود راهکاری در جهت حفظ آن است. با به کار بردن اصول معماری پایدار و توسعه شهرهای پایدار می توانیم علاوه بر ایجاد یک فضای راحت و با آسایش برای زندگی از تهدیدهای پیش رو جلوگیری نماییم. به کارگیری نتایج حاصل در طراحی ساختمان های بایونیک بلند مرتبه می تواند به حفظ منابع زیستی و صرفه جویی در مصرف منابع تجدیدناپذیر که در آینده ای نزدیک به اتمام خواهند رسید و از سوی دیگر آلودگی محیط زیست را به دنبال دارد کمک کرده و در جهت اهداف توسعه پایدار می باشد. به کارگیری نتایج حاصل در طراحی ساختمان های بلند زمانی می توانند نیازهای جامعه را برآورند که احداث آنها بر اساس مطالعات امکان سنجی و طراحی و ساخت آنها بر پایه مبانی علمی و فنی و مدیریتی مناسب و منطبق با تکنولوژی های پیشرفته ی مورد نیاز چنین بناهایی صورت پذیرد، به طوریکه زیبا و باهویت باشند و به قصد ارتقاء کیفیت محیط و سیمای زندگی شهری خودنمایی کنند. توسعه پایدار، توسعه ایی است که نیازهای اکنون را به گونه ایی برآورده نماید که توان نسل های بعدی را جهت تامین نیاز کاهش ندهد

کلیدواژه ها:

برج بایونیک ، معماری پایدار ، معماری بایونیک