تاثیر تخصص و دوره تصدی حسابرس بر مدیریت سود واقعی و حسابداری

نگرانی ناشی از آثار روابط درازمدت حسابرس و صاحبکار بر استقلال حسابرس و کیفیت حسابرسی موجب تدوین مقرراتی مانند تغییر اجباری حسابرسان برای محدود کردن این روابط شده است. اما در موردافزایش روابط درازمدت و رفتارهای مدیریتی، نتایج متناقضی وجود دارد از این رو، این پژوهش به دنبال بررسی رابطه بین کیفیت حسابرسی با مدیریت سود حسابداری و مدیریت فعالیت های واقعی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای اندازه گیری مدیریت فعالیتهای واقعی از سه شاخص اضافه تولید، کاهش هزینه های اختیاری و دستکاری فروش استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه آماری شامل153 شرکت فعال در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1394-1385 است. هم چنین، این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و روش آن از نوع همبستگی و پسرویدادی است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از الگوی داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان میدهد که بین تخصص حسابرس با مدیریت سود حسابداری رابطه منفی ومعنادار و بین دوره تصدی حسابرس با مدیریت سود حسابداری رابطه مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد بین مدیریت سود واقعی از طریق هر سه شاخص با تخصص حسابرس رابطه منفی و معناداری وجود دارد. وبین دوره تصدی حسابرس بامدیریت سود واقعی از طریق تولید بیش از حد و کاهش هزینه های اختیاری منفی و معناداری وجود دارد.و بین دوره تصدی حسابرس با مدیریت سود از طریق کاهش فروش رابطه معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود واقعی ، مدیریت سود حسابداری ، کیفیت حسابرسی ، دوره تصدی حسابرس و تخصص دوره حسابرس