مدیریت پایدار شهری راهکاری در جهت رفع معضلات شهری شهر شیراز

حاشیه نشینی به اسکان غیررسمی گروه بزرگی از مردم در مکانهای نامناسب حاشیه شهرها اطلاق میشود. در این مقاله ابتدا به علل و آسیب های ناشی از حاشیه نشینی در ایران نگاهی خواهیم داشت که شروع آن به اصلاحات اراضی در ده ه 04 شمسی بر میگردد. سپس با بررسی معضلات حاشیه نشینی خصوصا در شهر شیراز ونواحی مختلف این شهر سعی میکنیم سیاست های مدیریتی در جهت حل این مشکل را مورد ارزیابی قرار دهیم.در بحث مدیریت کلان و ارایه برنامه های درازمدت می توان گفت که در برنامه ششم توسعه، حاشیه نشینی و دیگر آسیب های اجتماعی در 53 ماده آن برنامه مغفول مانده بود. به نظر می رسد که سهم مسایل اجتماعی در مدیریت کلان به اندازه لازم وارد نشده است در نتیجه برنامه های فقر زدایی و توسعه شهری به نتایج لازم نرسیده و متاسفانه امروزه حدود میلیون حاشیه نشین داریم. به منظور کنترل و کاهش این آسیب اجتماعی بایستی به ایجاد تعادل اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی در سطح شهرها دست زد و در ارایه برنامه های توسعه ای، بایستی نقش معضلات اجتماعی را بیش از پیش درنظر داشت

کلیدواژه ها:

صلاحات ارضی و مهاجرت ، حاشیه نشینی ، برنامه های توسعه ای دولت ، مدیریت شهری