ایجاد توالی ماشین کاری عملیات و طرح ریزی ستاپ بهینه با ترکیب الگوریتم ژنتیک و دانش فنی

سامانه ی طرح ریزی فرایند به کمک رایانه رابط بین سامانه طراحی و تولید به کمک رایانه است که مولفه ی اصلی آن طرح ریزی ستاب می باشد . از آنجایی که طرح ریزی س تاپ به عوامل زیادی از جمله قواعد ماشین کاری، راستای ابزار، ماشین ابزار، ابزار برش و قیدوبند وابسته است یافتن طرح ریزی ستاپ بهینه در کمترین زمان ممکن یکی از چالش های پیش روی محققین می باشد. یکی از رویکردهای اتخاذ شده برای یافتن طرح ریزی س تاپ بهینه، استفاده از الگوریتم های بهینه سازی مثل الگوریتم ژنتیک است . نحوهی ایجاد جواب های اولیه، استراتژی انتخاب جمعیت نسل بعد و والدین، نحوهی از جام عمل ترکیب و جهش از جمله پارامتر های الگوریتم ژنتیک است که در پژوهش های مختلف روی آن بحث و روش مناسبی برای هر یک از آنها پیشنهاد شده است. با این حال مشکل اصلی روش های پیشنهادی، عدم در نظر گرفتن دانش طرح ریزی استاپ در الگوریتم ژنتیک است که این موضوع باعث افزایش فضای جستجوی و در نتیجه کاهش سرعت همگرایی به جواب بهینه شده است. علاوه بر مشکل سرعت همگرایی، احتمال رسیدن به طرح ریزی استاپ بهینه مطلق با افزایش فضای جستجو کاهش می یابد. از این رو در این مقاله روش جدیدی برای تعیین راستای ابزار، ماشین ابزار و ابزار برش هر یک از عملیات ماشین کاری در الگوریتم ژنتیک معرفی شده است که باعث بهبود سرعت همگرایی و جواب نهایی الگوریتم ژنتیک شده است. در این روش از منطق مشترک بودن منابع تولیدی راستای ایزار، ماشین ابزار و ابزار برش) بین عملیات متوالی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

طرح ریزی ستاپ ، بهینه سازی طرح ریزی ستاپ ، الگوریتم ژنتیک ، منابع تولیدی