معرفی روشی جهت تعیین پارامترهای ژئومکانیکی واقعی منطقه به کمک روشهای عددی

در بعضی از موارد در زمان ایجاد یک سازه, اندازه گیریهای ژئومکانیکی صحرایی صورت می گیرد که علاوه بر بررسی پایداری سازه، در ارزیابی مجدد اطلاعات زمین شناسی و پارامترهای ژئوتکنیکی ورودی طراحی نیز از آنها استفاده می شود. در این مقاله با فرض داشتن منحنی های همگرایی بدست آمده از نتایج ابزاربندی، روشی بکار گرفته شده که می توان توسط آن و با بکارگیری روشهای عددی، پارامترهای ژئومکانیکی واقعی منطقه را با تحلیل رفتار خروجی بدست آمده، پیش بینی کرد. در این روش با تکیه برتکنیک های تحلیل برگشتی، از روش سعی و خطا استفاده می شود, بطوریکه با معرفی خصوصیات و پارامترهای قطعی مدل (نظیر هندسه مدل، شرایط مرزی و ...) و درنظرگرفتن پارامترهای مجهول (نظیر چسبندگی و زاویة اصطکاک داخلی)، مدلهای مختلفی توسط یک برنامه عددی ساخته می شود. روند ساخت مدل تا مشابه ساختن منحنی های همگرایی مدل ساخته شده با منحنی های همگرایی بدست آمده از نتایج ابزاربندی ادامه می یابد تا شرایط برای هر دو منحنی یکسان شود. در نهایت با مقایسه بین منحنی های همگرایی و تایید مدل نهایی ساخته شده، پارامترهای ژئومکانیکی منطقه تعیین می شود. در ادامه این مقاله ضمن تشریح روش مذکور به نحوه بکارگیری این روش در تعیین پارامترهای ژئومکانیکی واقعی تونل انتقال آب لواسان تهران پرداخته شده است. در این قسمت از نرم افزارFLAC 4.0 که یک برنامه عددی به روش تفاوت محددود می باشد، استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

مکانیک سنگ ، روشهای عدد ی ، پارامترهای ژئومکانیکی ، تحلیل برگشتی ، تونل