اثرات حکمروایی خوب بر توسعه پایدار روستایی

رویکرد حکمروایی خوب با تاکید بر سه رکن اصلی دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی به حضور فعال و اثرگذار این ارکان در سایه، مشارکت، شفافیت، پاسخ گویی، عدالت محوری، قانون محوری، اجماع محوری، مسیولیت پذیری، کارایی و اثربخشی، تاکید دارد. هدف از این پژوهش بررسی اثرات حکمروایی خوب بر توسعه پایدار وستایی است. رهیافت حکمروایی خوب روستایی بر پایه های توسعه پایدار به منظور تحرک بخشیدن به ظرفیت های درونی مناطق روستایی، از طریق تلاش برای ارتقای عرضه با تکیه بر منابع محلی مناطق روستایی و نیز ایجاد و توسعه نهادهای موثر و کارا در توسعه روستایی به مثابه رمز اصلی تحقق توسعه استوار شده است. بنابراین می توان گفت از ملزومات اساسی مدل شبکه منطقه ای همانا استقرار نظام برنامه ریزی غیرمتمرکز و چند سطحی و نظام اداره مردمی (حکمروایی خوب) در سطح روستاهای کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، حکمروایی خوب