اثربخشی مداخله گروهی فراشناختی بر کاهش اضطراب و بهبود در راهبردهای کنترل فکردانش آموزان مبتلا به افسردگی اساسی و اختلال اضطراب فراگیر

اختلال افسردگی اساسی((MDD یکی از شایع ترین بیماری های روانی قرن می باشد. از طرفی دیگر اختلال اضطراب فراگیر((GAD شایعترین اختلال اضطرابی و فرایندهای محوری آن معرف فرایندهای اصلی دخیل در همه اختلالهای اضطرابی است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله گروهی فراشناختی بر کاهش اضطراب و بهبود راهبردهای کنترل فکر در دانش آموزان مبتلا به اختلال مختلط اضطراب فراگیر((GAD و افسردگی اساسی((MDD می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان مبتلا به اختلال مختلط اضطراب فراگیر و اختلال افسردگی اساسی بود که در سال تحصیلی 96-95 به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش حاضر شامل 30 دانش آموز دوره متوسطه مبتلا به اختلال مختلط اضطراب فراگیر و اختلال افسردگی اساسی بود که بعد از تشخیص علایم اختلال به دو گروه 15نفری تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت درمان گروهی فراشناختی قرار گرفته و گروه کنترل جهت مقایسه در لیست انتظار درمان بودند. ، را تکمیل نمودند. از پرسشنامه راهبردهای کنترل فکر، مقیاس افسردگی بک((BDI-II و اضطراب بک (BAI) برای ارزیابی و سنجش داده ها استفاده شد. در این پژوهش از روشهای آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و از روش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس استفاده شد. میزان اضطراب دانش آموزان پس از مداخله درمانی کاهش معناداری نشان داد. نتایج بررسی ها نشان داد که رویکرد درمانی مبتنی بر مدل فراشناختی ولز در درمان اختلال مختلط اضطراب فراگیر (GAD) و افسردگی اساسی (MDD) موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی ، اختلال اضطراب فراگیر ، اختلال افسردگی اساسی ، دانش آموزان