تبیین کاربرد دانش آینده پژوهی در توسعه مسایل شهری ایران

یکی از مشکلات مدیریت شهری، تمرکز شدید بر آینده متاثر از فناوری است،در حالیکه کاربست آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری کمتر مورد توجه قرارگرفته است ولازم است اصول آینده نگاری بعنوان یک پاردایم جدید در برنامه ریزی شهری مورد توجه قرار گیرد.مدیران شهری باید بتوانند آینده را در چارچوب مدلهای آینده پژوهشی و با رویکرد برنامه ریزی شهری قابل فهم کرده تا از چالشهای شهری عبورو تصمیمات مناسب در دم قطعیت های متعدد پیش رو اتخاذ شوند.این پژوهش بارویکرد شناخت وکاربرد آینده پژوهی در برنامه ریزی شهری نگاشته شده تا برنامه ریزان با مدلهای جدید آن بتوانند شهر را بهتر از گذشته مدیریت کنند.تاکید پژوهش برروی روشها و مبانی آینده پژوهی، زمینه نظریه برنامه ریزی بارویکرد آینده پژوهی وآینده نگاری متناسب با برنامه ریزی شهریست.در این پژوهش ابتدا به مبانی نظری آینده پژوهی و پس آن به بیان چالشهای آینده پژوهی شهری پرداخته شده است.برای آشنایی بیشتر با فعالیت های آینده پژوهانه شهری، نمونه هایی از طرحهای آینده پژوهی در ایران وتعدادی از کشورهای اروپایی بیان شده است و پس از بررسی طرح های یاد شده و تحلیل ادبیات پژوهش،به تحلیل وکاربرد آینده پژوهی در شهرسازی با توجه به شرایط زمینه ای و فرهنگی در ایران پرداخته شده است.