شبیه سازی میکرواقلیمی تاثیر فضای سبز بر کاهش دمای ماکزیمم (محله پاسداران منطقه 21 شهر تهران)

شهر تهران به عنوان قطب مرکزی سیاسی و اقتصادی ایران دارای کاربری اراضی شهری بسیار پیچیده ای است که این امر باعث افزایش دمای ماکزیمم نسبت به دهه های گذشته شده است. به منظور دستیابی به یک محیط پایدار شهری، فضای سبز مناسب به عنوان یک استراتژی انطباق و ابزار مناسب برنامه ریزی جهت سازگاری می تواند نقش مهمی در کاهش اثرات محیطی ناشی از تغییر اقلیم و شهرنشینی ایفا کند. گسترش پوشش گیاهی در شهرها می تواند برای کمک به از بین بردن گرمای بیش از حد از طریق افزایش تبخیر تعرق استفاده شود. این مطالعه با هدف ارزیابی عددی و بهینه سازی استفاده از خیابان های سبز و محلات سبز برای درک تغییرات میکروکلیماتولوژی ناشی از تغییرات فضای سبز و شبیه سازی عددی پارامتر دما شده است. سایت انتخابی بر اساس محاسبات دمای سطح 1st و در کنار جزیه حرارتی فرودگاه مهرآباد می باد که با استفاده از نرم افزار شبیه سازی میکرواقلیمی ENVI-met V4 در سه آلترناتیو وضعیت موجود- وضعیت با پوشش گیاهی مطلوب- وضعیت بدون پوشش گیاهی شبیه سازی ها با هدف بررسی تاثیر میزان پوشش گیاهی بر کاهش دمای سطح در ساعت 14 صورت گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان دهنده تاثیر قابل توجهی از استراتژی های فضای سبز شهری بر کاهش استرس گرمایی است، در سناریو وضعیت مطلوب که زیرساخت فضای سبز باز طراحی صورت گرفت دمای هوا با 0.4 سانتی گراد کاهش می یابد. علاوه بر این دمای حداقلی هوا در محدوده مورد مطالعه 0.8 درجه سانتی گراد نشان می دهد. در نتیجه مشهود است شهرنشینی اکولوژیکی راهکاری است که می توان از طریق مدل سازی محیط یکپارچه شهری به عنوان یک کاتالیزور به بهبود کیفیت فضای شهری کمک کرد.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی عددی ، میکرواقلیم شهری ، زیرساخت فضای سبز شهر ، سازگاری با تغییر اقلیم ، محله پاسداران در منطقه 21 شهر تهران