اثر تمرینات طناب زنی و پلایومتریک بر آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا در دانش آموزان دختر8-9 ساله

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر اثر تمرینات طناب زنی و پلایومتریک بر آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا در دانش آموزان 9- 8 ساله دختر بود. روش کار: 60 دانش آموزان دختر با دامنه سنی 9-8 سال آزمودنی های این پژوهش بودند که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی های مورد نظر در دو گروه 30 نفره کنترل و تجربی به طور تصادفی تقسیم شدند. در گروه تجربی آزمودنی ها تمرینات مبنتی بر پرش را انجام دادند. قبل و پس از 8 هفته تمرینات طناب زنی و پلایومتریک. توان انفجاری توسط آزمون پرش عمودی، سرعت حرکت توسط آزمون دوی 10 متر سرعت و چابکی توسط آزمون دوی 9×4 اندازه گیری و تعادل توسط آزمون تعادل لک لک اندازه گیری شد. تمرینات گروه تجربی به مدت 8 هفته، 2 جلسه در هفته و به مدت 10 دقیقه در هفته اول و تا 30 دقیقه در هفته هشتم همراه گرم و سرد کردن صورت پذیرفت برای تجزیه تحلیل یافته ها از آزمون t وابسته برای تغییرات درون گروهی و از آزمون t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد برنامه ی تمرین طناب زنی و پلایومتریک موجب افزایش معنی داری در تعادل، توان انفجاری و کاهش زمان چابکی و سرعت آزمودنی ها شده بود، اما در درصد چربی بدن تغییر معنی داری دیده نشد. در مقایسه ی بین دو گروه نیز افزایش معنی داری در تعادل، توان انفجاری و کاهش زمان سرعت آزمودنی ها گروه تجربی نسبت به کنترل مشاهده شد، اما در متغیر چابکی تفاوت معنی داری بین دو گروه دیده نشد.نتیجه گیری نتایج به دست آمده نشان داد که هشت هفته تمرینات پلایومتریک و طناب زنی بر آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا در دانش آموزان 9-8 ساله اثرگذار بوده اما بر چابکی و درصد چربی بدن اثر معنی داری ندارد.

کلیدواژه ها:

تمرینات پلایومتریک ، آمادگی جسمانی مرتبط با اجرا ، تمرینات طناب زنی ، دانش آموزان