رابطه سرمایه اجتماعی با رفاه و سلامت اجتماعی

سرمایه شاخصی در راستای توسعه فرد و جامعه از ابعاد مختلف است جامعه با سرمایه های انسانی، اقتصادی و اجتماعی است که ماهیتی معنادار پیدا می کند و به فعالیت ها و اقدامات خود برنامه و هدف می بخشد و چنانچه از این سرمایه ها به شیوه ای مفید استفاده شود جامعه ساختار سالم و پیشرفته ای خواهد داشت و در غیر اینصورت به علت نبود راهکارها و مدل های استاندارد جامعه نمی تواند ساختار ایده آلی را از جنبه های مختلف داشته باشد لذا موارد ذکر شده از سرمایه هر کدام به نحویی در توسعه فرد و جامعه نقش دارند. سرمایه های اجتماعی دارای مولفه هایی چون تعهد، صداقت همدردی، دوستی، عدالت، اعتماد، اخلاق، اعتقاد ... که اگر چنانچه در جامعه نهادینه شود علاوه بر ابزارهای فیزیکی و سرمایه های مادی یک ارزش و سرمایه معنویی محسوب می شود کهبر همه ابعاد سرمایه ها تاثیر می گذارد یا به بیانی دیگر برای اینکه از سایر سرمایه های جامعه به نحویی مطلوب استفاده شود باید سرمایه اجتماعی دارای ماهیت و مسیر مشخص باشد چرا که زمانی یک فرد متخصص می تواند از دانش خود در مسیر درست استفاده کند که دارای اخلاق و رفتار مناسب باشد نگرشی رشدیافته از خود و جامعه داشته باشد تا با پیروی از افکار سالم بتواند از دانش خود در مسیر پیشرفت و توسعه استفاده نماید از این نظر پرداختن به سرمایه های اجتماعی و اقدام در راستای رشد و ترویج اصولی آن باید در نظام جامعه مورد اهمیت قرار داده شود و همچون سایر سرمایه های انسانی و مادی در راستای شکوفایی آن اقدام کرد تا به رفاه و سلامت اجتماعی که هدف هر جامعه موفق است دست یافت

کلیدواژه ها:

سرمایه های اجتماعی ، رفاه و پیشرفت ، سلامت اجتماعی ، فرهنگ سالم