بررسی و مقایسه عملکرد دو روش بهینه سازی چند هدفه الگوریتم ژنتیک و ازدحام ذرات در طراحی پیشبرنده مناسب نازل شتاب دهنده

طراحی پیش برنده یکی از مراحل اساسی و اصلی در روند طراحی پروانه شناور سطحی می باشد که بعد از مرحله امکان سنجی شروع و بعد از خاتمه این مرحله، طراحی مقدماتی پروانه شناور آغاز می شود. یکی از ابزارهای مورد نیاز در این مرحله از طراحی، ابزار بهینه سازی می باشد که به منظور بهینه کردن پارامترها و مشخصات مدل شناور سطحی به کار گرفته می شود. در این مقاله، هدف بررسی، به کارگیری و در نهایت مقایسه کارایی دو روش بهینه سازی چند هدفه الگوریتم ژنتیک و ازدحام ذرات جهت بهینه کردن پارامترها و مشخصات پروانه شناور در مرحله طراحی مفهومی می باشد. بدین منظور با استفاده از یک مدل ریاضی که برای پروانه شناورهای سطحی تجاری به کار گرفته می شود، به وسیله دو روش بهینه سازی مذکور وانجام کدنویسی های مربوطه در نرم افزار MATLAB، به بهینه سازی پارامترها و مشخصات شناور مربوطه پرداخته و در نهایت نتایج به دست آمده را بررسی و مقایسه خواهیم کرد.

کلیدواژه ها:

طراحی پیش برنده ، بهینه سازی ، الگوریتم ژنتیک ، ازدحام ذرات ، نرم افزار MATLAB