بهینه سازی مکانیابی ایستگاه های پایش کیفی منابع آب سفیددشت با استفاده از تیوری آنتروپی

با توجه به هزینه های قابل توجه شبکه های پایش کیفیت آب، کاهش اطلاعات مازاد میتواند تاثیر قابل توجهی بر کاهش هزینه ها، بدون اثر بر میزان دقت اطلاعات حاصل، داشته باشد. ساختار مکانی متغیرهای کیفیت آب زیرزمینی یکی از موارد مهم در طراحی بهینه شبکه های پایش کیفیت میباشد. این تغییرپذیری مکانی را میتوان با استفاده از تیوری آنتروپی توصیف نمود. تیوری آنتروپی یکی از روشهای موجود برای ارزیابی عدم قطعیت موجود در سیستمهای منابع آب با استفاده از اطلاعات محدود میباشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از تیوری آنتروپی گسسته، کارایی شبکه پایش کیفی منابع آب زیرزمینی سفیددشت مورد ارزیابی قرار بگیرد. در این روش یک منحنی که نشان دهنده شاخص انتقال اطلاعات بر حسب فاصله برای کلیه ایستگاه هاست، برای متغیر کیفی محاسبه و ترسیم شد و با مدل همبستگی که به صورت تابعی از فاصله میباشد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل رگرسیونی در ارایه تغییرات مکانی نسبت به مدل انتقال اطلاعات از دقت بالاتری در سفیددشت برخوردار میباشد.

کلیدواژه ها:

شبکه پایش کیفی ، آبهای زیرزمینی ، ساختار مکانی متغیرها ، آنتروپی ، شاخص انتقال اطلاعات