معناشناسی حدیث تردد

اثبات اختیار مطلقه، علم ذاتی اطلاقی، اختیارات سه گانه طولی و توالی جمال و جلال الهی، از جملهمعارفی است که همگی از قبل انتساب تردد به ذات مقدس الهی قابل کشف است. به دلیل فقدانمعناشناسی مناسب نسبت به این واژه و عموما به دلیل ناسازگاری معنای این واژه با مبانی غیر شیعی،عده ای از اندیشمندان با لحاظ معنای خاصی از تردد، سعی بر آن داشته اند تا خداوند را به نوعی از انتساببه تردد پیراسته نمایند و در این مسیر، دست به تاویل این دسته از روایات زده اند.مقاله حاضر پس از بازنگری در مفهوم تردد، انتساب تردد به خداوند را حقیقی می شمرد و تغییر نگرشمبنایی به این دسته از روایات را گامی موثر در بررسی های فقه الحدیثی می داند.

کلیدواژه ها:

فقه الحدیث ، تردد ، اختیار الهی ، علم الهی ، صفات خدا