تاثیر تاریخ کاشت بر عملکردو اجزاء عملکرد دانه ژنوتیپ های آفتابگردان در شرایط شمال خوزستان

به منظور بررسی واکنش ژنوتیپ های آفتابگردان نسبت به تاریخ کاشت آزمایشی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد در سال زراعی 1393-94 به مورد اجرا گذاشته شد. کرت های اصلی شامل تاریخ کاشت در دو سطح ( 4بهمن و4 اسفند) و کرت های فرعی نیز شامل ژنوتیپ های فرخ، آذرگل، برزگر، Hisun25، Hisun33 و HF81-90 بودند. نتایج نشان داد که اثر تاریخ کاشت و ژنوتیپ بر صفات تعداد روز تا مرحله ستاره ای، تعداد روز تا رسیدگی، ارتفاع بوته، قطر طبق، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه معنی دار بود. مقایسه میانگی ن های مربوط به اثر متقابل تاریخ کاشت و ژنوتیپ نشان داد که تاخیر در تاریخ کاشت موجب کاهش فاصله بین تاریخ کاشت و شروع مرحله ستاره ای گردید. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیشترین طول دوره رشد ( 132 روز) در تاریخ کاشت4 بهمن و ژنوتیپ های HF8190 و Hisun33 مشاهده گردید. کمترین طول دوره رشد ( 111 روز) نیز در تاریخ کاشت4 اسفند به ژنوتیپ فرخ اختصاص یافت. مقایسه میانگین های مربوط به اثر متقابل تاریخ کاشت و ژنوتیپ نشان داد که حداکثر عملکرد دانه (5230 کیلوگرم در هکتار) در تاریخ کاشت4 اسفند به ژنوتیپ های Hisun33 و فرخ اختصاص یافت.

کلیدواژه ها:

عملکرد دانه ، ژنوتیپ ، آفتابگردان ، تاریخ