بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با عملکرد شغلی و اشتیاق شغلی در کارکنان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی با عملکرد شغلی و اشتیاق شغلی در کارکنان بود. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان اداری آموزش و پرورش شهرستان مشهد در بهار سال 1396 بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد به این ترتیب که از بین مناطق چندگانه مشهد به شکل تصادفی سه منطقه انتخاب و از بین کارکنان اداری آموزش و پرورش سه منطقه انتخاب شده و به نسبت جامعه آماری با توجه به جدول کرسی و مورگان 272 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر((1995، عملکرد شغلی هرسی و گلداسمیت((1981 و اشتیاق شغلی سالانوا و سکاوفیلی((2001 بود. داده های حاصل با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون با نرمافزار SPSSتجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین توانمندسازی روانشناختی با عملکرد شغلی و اشتیاق شغلی رابطه معنادار وجود دارد(.(P> 0/01 همچنین مولفه های توانمندسازی روانشناختی پیش بینی کننده عملکرد شغلی و اشتیاق شغلی در کارکنان بودند. یافته های پژوهش حاضر میتواند در پیشگیری، آگاه سازی و به کارگیری مداخله های ضروری در جهت افزایش عملکرد شغلی و اشتیاق شغلی کارکنان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، عملکرد شغلی ، اشتیاق شغلی