بررسی مولفه های محیطی موثر بر بازی درمانی کودکان(نمونه موردی: درمانگران مازندران)

امروزه با توجه به نیاز روزافزون طراحی ساختمان هایی برای تامین آرامش ساکنین، استفاده از اصول روانشناسی محیط بیش از پیش اهمیت یافته است. کودکان به عنوان نسل آینده کشور نیاز به توجهی ویژه در طراحی محیط های مورد استفاده خود دارند. در مطالعات اخیر دنیا توجه به روان کودکان منجر به ارایه شیوه های درمانی تازه نظیر بازی درمانی شده است. بازی درمانی برای ارتقا سلامت خردسالان از بیماری های روانی متفاوتی به کار گرفته می شود. هدف این پژوهش بررسی مولفه های تاثیر گذار محیط بر روند درمان در طی بازی درمانی می باشد. نتایج پرسشنامه های پر شده توسط بازی درمانگران کودک در مازندران نشان می دهند مولفه های حس خلوت و آرامش فضاها ، اجتماع پذیری فضاها و خوانایی و شفافیت آن ها بیشترین تاثیر را بر روند درمان کودکان داشته و پارامترهای طراحی بازی و دسترسی و فاصله فضاها میزان تاثیر کمتری بر روند درمان کودکان می گذارند.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، طراحی محیطی ، کودک ، بیماری های روان