بازآفرینی هویت با رویکرد زمینه گرایی کالبدی نمونه موردی: قدیم بازار شهر خلخال

بافت های کهن و تاریخی شهرها به واسطه قدمت و وجود عناصر با ارزش تاریخی، موقعیت مناسب ارتباطی و قرارگیری بازار اصلی شهر در آن، تجلیگاه ابعاد تاریخی، فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی مردمانی است که در دوره های تاریخی مختلف در آن جا، روزگار سپری کرده و هویت تاریخی و فرهنگی آن را به ثبت رسانده اند. به همین دلیل جایگاه منحصر به فردی در ساختارکالبدی و کارکردی شهرها دارند. هویت بافت تاریخی بازار خلخال، طی سال های اخیر مورد بی توجهی قرار گرفته و ساختمان های نوساز هماهنگی بافت قدیمی بازار را از بین برده و بناهای متروکه و مخروبه جداره های فعال را که روزی پاتوق بازاریان بوده را به جداره خاموش تبدیل کرده است. هدف از این پژوهش یافتن عوامل هویت بخش و توجه به چگونگی ترکیب بدنه بازار، جهت طرح معیارهایی برای انسجام و هماهنگی جداره بازار می باشد. در صورت عدم توجه به بافت قدیم بازار عواقبی نظیر اغتشاش و ناهماهنگی، بحران هویت و عدم مطلوبیت بافت های تاریخی بازار را فرا می گیرد. یکی از راه حل ها، اتخاذ رویکرد طراحی زمینه گرا است. این رویکرد، زمینه را به مثابه رویدادی تاریخی می پندارد، که عناصر شهر در درون آن شناخته، پرداخته و ساخته می شوند. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی توصیفی سعی شده با برداشت محلی مبتنی بر روش مشاهده و تحلیل به بررسی مطالعه ی موردی بازار قدیمی بپردازد. بهکاربستن رویکرد زمینه گرا و الگویابی و ایده برداری از معماری بومی و انتخاب تکنیک تلفیق جهت مداخله در بافت قدیم بازار و احیاء جداره های خاموش از نتایج حاصل از یافته های این پژوهش است .

کلیدواژه ها:

بازآفرینی ، هویت ، زمینه گرایی کالبدی ، تلفیق