واکاوی و بررسی طراحی مجتمع مسکونی همساز با اقلیم و معماری پایدار

هدف از این تحقیق طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد پایداری است. طبیعت در این تحقیق معنایی از باب احترام، تعامل و الهام دارد. استفاده از طبیعت به عنوان بستر اصلی طرح می باشد. همچنان که طبیعت و چهارعنصر آن در دیدگاه گذشته ما ایرانیان به وجود آورنده عالم و گرداننده نظام هستی بوده است و جایگاهی مقدس در فرهنگ و تمدن ما داشته است. با تکیه بر این پیشینه، در این طرح مکانی بر پا خواهد شد که پیام آنبه کاربران خویش احترام و استفاده صحیح از طبیعت و منابع آن است. اصول و مبنای طراحی در این پروژه، استفاده از انرژی های تجدید پذیر است و صرفه جویی در منابع تجدید ناپذیر به گونه ای که برای نسل هایاینده باقی بماند. استفاده از این اصول در روند پروژه از کلیات تا جزییات کالبدی طرح می تواند مجموعه ای خودکفا که به صورت چرخه ای بسته در خود کار می کند را بسازد. ترکیب عناصر سنتی معماری ایران باتکنولوژی روز دیدگاهی مشترک به پایداری در معماری و بر انگیختن حس توجه و احترام به طبیعت، فر آیند این طرح خواهد بود. با توجه به تاثیر اقلیم بر معماری، به ویژه در کشور ایران که شرایط اقلیمی در آن کاملامشهود است این طراحی جهت مرتبط سازی حجم با طراحی اقلیمی و بررسی اهداف عمده طراحی اقلیمی چگونگی تاثیر اقلیم در معماری است و سبب چگونگی طراحی اقلیمی هماهنگ با طراحی پایدار در اقلیم سردگردیده است . روش تحقیق تحلیلی و توصیفی بوده است. در این طراحی با استفاده از مصالح مناسب و استفاده از سیستم های پیشرفته الکترونیکی از ویژگی های این ساختمان ها است.

کلیدواژه ها:

طراحی مجتمع مسکونی ، همساز با اقلیم ، معماری پایدار