تاثیر عوامل کالبدی در ارتقای یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی در قالب طراحی دبستان 6 کلاسه شهری در سنندج

در طی زندگی مان، ارتباطات قوی ای را با محل هایی که در آنجا بزرگ شده ایم، زندگی و کار و تحصیل کرده ایم، برقرار می کنیم. دریافت های احساسی و شناختی ما از این محیط های کالبدی، درک مان را از خودمان، چه در سطح فردی و چه در سطح گروه های اجتماعی، نشان می دهد. روانشناسان محیط معتقدند شرایط کالبدی تاثیر انکارناپذیری بر رفتار و افکار انسان دارند. یکی از محیط هایی که انسان بخش عمده ای از عمر خود را در آن سپری می کند محیط آموزشی است. پژوهش حاضر با هدف طراحی یک دبستان برای دانش آموزان به دنبال فراهم آوردن محیطی است که در آن به نیازهای آموزشی دانش آموزان برای انجام تجربه های ملموس پاسخ گفته و بر موضوعاتی همچون رابطه بین عوامل کالبدی محیط های آموزش و ارتقاءء کیفیت آموزش تاکید داشته باشد. هدف آن است که با ایجاد شرایطی بتوان نشان داد که آموزش دانش آموزان می تواند تحت تاثیر کیفیت محیط فیزیکی نیز باشد. مرکز توجه تحقیق حاضر ویژگی های فضاهای مورد نیاز دانش آموزان است. مسیله اصلی چگونگی رسیدن به بهترین فضای متناسب با ویژگی های دانش آموزان است. فرضیه اصلی اینگونه تدوین شد: بین کیفیت محیط کالبدی مدارس و یادگیری دانش آموزان رابطه وجود دارد که داده های تحقیق این فرضیه را تایید کرد. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش، راهبرد ترکیبی کیفی-کمی، با کمک رویکرد نظریه های زمینه ای می باشد. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه و مشاهدات میدانی و ... بوده است، که اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار Spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق نشان داد که طرح کالبدی مدارس از طریق تسهیل فعالیت ها، هماهنگی با عملکردها و برقراری روابط اجتماعی بر ارتقاء سطح کیفی یادگیری دانش آموزان تاثیر می گذارد. به عبارتی دیگر طرح کالبدی در ارتقاء سطح یادگیری دانش آموزان نقش جبری و تعیینی ندارد بلکه نقش تسهیل کننده دارد.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی ، عوامل کالبدی ، یادگیری ، یادگیرنده