بررسی ارتباط گسل و شکستگی های سنگ میزبان با تیپ کانه زایی در معدن مس چهارگنبد، شمال شرق سیرجان

منطقه ی چهارگنبد در شمال شرق سیرجان در استان کرمان واقع شده است. از نظر تقسیمات زمین شناسی ایران، جزیی از کمربند ماگمایی ارومیه- دختر محسوب می شود. توده های نفوذی با سن الیگوسن- میوسن نظیر گرانیت و کوارتزدیوریت پورفیری در سنگ های آتشفشانی ایوسن منطقه شامل آندزیت بازالت، تراکی آندزیت و داسیت نفوذ کرده-اند. بافت عمده سنگ ها پورفیریتیک و گرانولار است و کانی های اصلی تشکیل دهنده سنگ ها، پلاژیوکلاز، کوارتز، آلکالی فلدسپار، پیروکسن و آمفیبول هستند. سطوح شکستگی در ارتباط با گسلش نقش تعیین کننده ای در جایگیری کانسار داشته است، بطوریکه فعالیت حاصل از سیالات توده های کوارتزدیوریت پورفیری باعث کانه زایی سولفیدی به اشکال مختلف در تقاطع گسل های منطقه و سنگ های میزبان گردیده است. عناصر در قالب کمپلکس های بی-سولفیدی حمل شده، کاهش دما، کاهش فشار حاصل از شکستگی سنگ ها در اثر حرکات گسل و تغییرات غلظت H2S می تواند عامل ته نشست سولفیدها باشند. پیریت و کالکوپیریت مهمترین کانی های سولفیدی این کانسار می باشند. با توجه به مجموعه کانیایی، پهنه های دگرسانی و شرایط تشکیل، کانسار مس چهارگنبد در دسته کانسارهای رگه ای اپی ترمال با سولفیداسیون بالا HS)) قرار دارد.

کلیدواژه ها:

سنگ های ماگمایی ، گسل ، کانه زایی ، مس رگه ای ، چهارگنبد