تاثیر اقتصادی تغییر اقلیم بر تولیدات کشاورزی به ویژه آبزی پروری تا سال 2030

امروزه اقتصاد جهانی گسترده و از لحاظ فناوری پیشرفته است، ولی با وجود این در برابر رویدادهای اقلیمی بسیار آسیب پذیر است. میزان اثرپذیری مثبت یا منفی اقتصاد از تغییرات اقلیمی بستگی مستقیم به تعداد کشاورزان، محققان، مروجان وابسته به نظام های کشاورزی تحت تاثیر این تغییرات و همچنین واکنش بازارهای جهانی به تغییرات تولید ناشی از تغییر اقلیم و سرعت آن دارد. اگرچه سازگار شدن یکی از امیدهای کاهش تبعات منفی تغییر اقلیم به شمار می رود، ولی تضمینی برای موفقیت آن وجود ندارد. برای دستیابی به این هدف انجام تحقیقات گسترده برای شناسایی روند تغییرات اقلیمی ضروری به نظر می رسد تا بر اساس آن کشاورزان قادر به بکارگیری فناوری های مناسب و سازگار باشند. با توجه به نتایج پیش بینی اقلیم دور آینده به نظر می آید تاثیر تغییرات آب و هوایی بر روی ذخایر ماهیان خاویاری، استخوانی و کیلکا در دریای خزر و بر ذخایر سطح زیان ریز از سطح زیان درشت خلیج فارس و دریای عمان تاثیرات منفی خواهد داشت تاثیر تغییرات آب و هوایی بر روی ذخایر کف زیان و میکتوفیده خلیج فارس و دریای عمان بی تاثیر و بر ذخایر میگو تاثیرات مثبتی خواهد داشت. پیش بینی می گردد که در مجموع، ذخایر اغلب آبزیان در دریای خزر رو به وخامت بیشتر گذارده و توام با آسیب پذیری گردند. ذخایر آبزیان در خلیج فارس و دریای عمان، در صورت ثابت بودن سایر عوامل به ویژه آلاینده ها، کمیت نسبتا ثابتی داشته و پیش بینی می گردد که برآیند ذخایر کلیه گروه های آبزی به صورت پایدار و ثابت ای باقی بمانند. در زمینه پرورش ماهیان سرد آبی، با توجه به شرایط قابل پیش بینی در آینده و نیازمندی های تکثیر و پرورش ماهیان سرد آبی، این فعالیت ها به دلیل افزایش دما و کاهش کمیت و کیفیت آب، بیشترین مخاطرات را پیش رو خواهند داشت با توجه به نیازمندی های تکثیر و پرورش ماهیان گرم آبی، عامل افزایش درجه حرارت چندان فاکتور محدود کننده ای در مورد این آبزیان به شمار نمی آید، اما کاهش کمیت آب و افزایش شوری و سختی آب می توانند به عنوان عوامل محدود کننده این فعالیت ها در آینده به شمار آیند. در صورت تامین منابع مناسب آب عامل افزایش درجه حرارت به تنهایی نه تنها فاکتوری نامطلوب به شمار نمی آید. بلکه شرایطی را ایجاد خواهد نمود که در برخی مناطق افزایش تولید در واحد سطح منجر گردیده و یا شرایط برداشت دو بار محصول در سال را فراهم آورد. در میان گروه های آبزی تحت تکثیر و پرورش، آسیب پذیرترین روش ها یا گونه ها مربوط به پرورش ماهیان سرد آبی و پرورش در قفس پیش بینی می گردد. این در حالی است که بهبود نسبی در روند پرورش سایر گروه های آبزی از جمله میگو، تیلاپیا، ماهیان زینتی، ماهیان گرم آبی و حتی خاویاری قابل انتظار است. پرورش میگو، به دلیل نیاز مندی های خود، در آینده تنها از کاهش کمیت و کیفیت آب رنج خواهد برد. در واقع افزایش درجه حرارت و افزایش شوری اثرات چندان منفی بر روی فعالیت های پرورش میگو نخواهد داشت. در صورت مدیریت صحیح این فعالیت ها، امکان افزایش تولید در واحد سطح و یا حتی برداشت دو بار در سال مقدور خواهد گردید.

کلیدواژه ها:

تاثیر اقتصادی ، تغییر اقلیم ، آبزی پروری