تحلیل تنگناها و محدودیت های مدیریت کانون های شهری کوچک (مطالعه موردی:شهر بیرانشهر)

مزایای شهرهای کوچک در تعادل بخشی در توسعه ی منطقی زندگی در شهرهای کوچک، باعث شده است تا در سال های اخیر در سیاست گذاری توسعه شهری و ملی توجه بیشتری را به خود جلب کرده این شهرها با نقاط قوت و فرصت های متنوع پیش رو، به لحاظ مدیریتی به ویژه با مشکلات زیرساختی زیادی روبرو هستند.هدف از این مقاله، شناخت تحلیل تنگناها و محدودیت های مدیریت کانون های شهری در شهر بیران شهر مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. روش تحقیق مورد استفاده در این مقاله به صورت توصیفی– تحلیلی و با استفاده از روش پیمایشی می باشد، و برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است،یافته های پژوهش براساس مدل swot و تکنیک دلفی باحجم نمونه30 نفر کارشناسان و مدیران شهری انجام شده است.نتایج نهایی مدل سوات حاکی از این است که جمع امتیاز وزنی عوامل داخلی 1/19 و عوامل خارجی 1/56 می باشدکه کمتر از 2/5 است که نشان دهنده غلبه نقاط ضغف بر قوت و غلبه نقاط تهدید بر فرصت تحلیل تنگناها و محدودیت های مدیریت کانون های شهری کوچک است که امروز عوامل متعددی از جمله: نبود زیرساخت های لازم، هجوم جمعیت به شهرها، ضعف طرح های شهری، و فقدان مدیریت شهری کارآمد، باعث نابسامانی کاربری اراضی شهری شده و محیط نامناسبی را برای ساکنین این شهرها فراهم کرده، در نتیجه شهرهای کوچکی همانند بیرانشهر با مشکلاتی از جمله مسایل زیرساختی، نبود نیروهای متخصص و کارآمد در زمینه شهرسازی و برنامه ریزی شهری در بخش مدیریت شهری روبرو می باشند .

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، شهرهای کوچک ، مشکلات شهرهای کوچک ، مدل swot