تاثیرپایدارسازی نظام درآمدی در تامین مالی شهرداری ها

تامین منابع مالی یکی از مهم ترین وظایف نهادهای عمومی از قبیل شهرداری هاست. هرچند که منابع مالی شهرداری ها به صور مختلف قابل حصول است اما همه آنها از خصوصیات درآمدهای پایدار برخوردار نیستند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر پایدارسازی نظام درآمدی بر تامین مالی شهرداری ها تهران می باشد. ابتدا از چهار چوب نظری و پیشینه ی تحقیق روش های تامین مالی شهردار ها شناسایی گردید. سپس با استفاده از نظر خبرگان این گزینه ها مورد تایید قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر را مدیران 40 نفر ازمدیران و 60 نفر از کارشناسان ارشد شهرداری های مناطق 22 گانه تهران که تعداد کل آنها 100 نفر می باشد. بعد از مشخص شدن روش های تامین مالی شهرداری تهران، پرسشنامه شماره 1 پس از تایید روایی پایایی آن بین 100 نفر از خبرگان شهرداری تهران جهت بررسی و انتخاب بهترین روش تامین مالی شهرداری تهران توزیع شد. سپس داده ها با استفاده از آزمون K-S ، نرمال بودن یا غیر نرمال بودن داده ها بررسی گردید. درنتیجه در خصوص روش های تامین مالی شهرداری تهران و میانگین های به دست آمده: روش تامین مالی عوارض حذف پارکینگ با 3/85 رتبه اول و بقیه روش های رتبه های دوم تا هجدهم را کسب نمودند.پس از مشخص شدن ابعاد پایدارسازی نظام درآمدی در تامین مالی شهرداری تهران پرسش نامه شماره دو طراحی و پس از تایید روایی و پایایی و بررسی آزمون K-S و با توجه به نرمال بودن داده از آزمون تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد، ضریب تعیین برای متغیر های مستقل برابر 0/88 شده است بنابراین هر پنج بعد پایدارسازی نظام درآمدی روی هم رفته توانسته اند 88% بر روی تامین مالی شهردار تهران تاثیر گذار باشند. با توجه به ضریب مسیر )مقدار بتا(، می توان گفت بیشترین تاثیر را تداوم پذیری اقلام درآمدی داشته است و مشارکت پذیری نظام درآمدی از بقیه تاثیرکمتری داشته است. در پایان نیز پیشنهاداتی جهت پایدارسازی نظام درآمدی شهرداری تهران ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، پایدارسازی ، نظام درآمدی ، شهرداری تهران ، تکنیک تحلیل مسیر