ارتباط بین هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی مردان ورزشکار برتر رشته های برخوردی

مقدمه: بی شک توانمندی ها و شایستگی های اجتماعی و هیجانی از عامل های تعیین کننده و تاثیرگذار بر کیفیت روابط اجتماعی و موفقیت در حوزه های گوناگون زندگی و حرفه ای به شمار می روند. هدف: هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی مردان برتر رشته های برخوردی بود. روش: روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری آن را کلیه ورزشکاران مرد برتر رشته های برخوردی (هندبال، کونگفو، کاراته، فوتسال، و بسکتبال) استان کردستان تشکیل می دادند. که به صورت تمام شمار تعداد 100 نفر در این پژوهش شرکت کردند. روشهای آماری شامل آزمون های فریدمن، همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری بود. یافته ها: یافته ها نشان داد که خود تنظیمی و تمایل به پیروزی به ترتیب انتخاب غالب ورزشکاران در بین مولفه های هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی است. بین هوش هیجانی و جهت گیری ورزشی، رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت، همچنین هوش هیجانی، قابلیت پیش بینی جهت گیری ورزشی را دارد. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، هوش هیجانی از جمله مهم ترین عوامل تعیین کننده جهت گیری ورزشی به شمار می رود و نشان می دهد که افزایش قابلیت جهت گیری در محیط های ورزشی، تابع توان بالای ورزشکاران در داشتن هوش هیجانی است.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، جهت گیری ورزشی ، ورزشکار برتر ، رشته های برخوردی