تاریخچه تغییر معنای فقه از دین به احکام شرعی فرعی

تاریخچه ی تغییر معنای فقه از دین به احکام شرعی فرعی یکی از مباحثی است که مشخص کننده ی این موضوع است که از چه زمانی دین به صورت تخصصی به معنای فقه و یک رشته ی مجزا شناخته شده است. پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به پرسش- هایی از قبیل؛ دانشمندان علوم اسلامی در چه زمانی فقه را به صورت تخصصی به معنای احکام شرعی فرعی نامیدند و اینکه آیا معنای فقه حتی در زمان شارع همان احکام شرعی فرعی بوده است یا معنای مشخصی داشته و سپس توسط شارع به معنای جدید منتقل شده است همانند کلمه صلاه که در ابتدا به معنای دعا بود و بعد از تشریع به معنای ثانوی وضع و به معنای اختصاصی نماز تبدیل شد و از آن به بعد معنای متبادر از کلمه صلاه در ذهن نماز بوده است . این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی به این نتیجه دست یافته است که فقه و احکام مرتبط با آن و علوم مرتبط با آن همچون اصول فقه و... ریشه در بنیادی ترین اصل دینی یعنی منبع وحی داشته و نیازمند فقیه و مجتهد از همان ابتدای تشریع بوده و شیوه ی فقهای کنونی که استنباط احکام شرعی فرعی است ریشه در دوران شارع دارد و این سبیل هدایت است که از دوران رسول الله (ص) و ایمه اطهار (ع) به ودیعه گذاشته شده تا پس از ایشان و در دوران غیبت کبری چراغ هدایت خاموش نشود و مومنین هدایت یابند.

کلیدواژه ها:

تاریخچه ، فقه ، دین ، اصول فقه ، اجتهاد